Ελπίζω να κατέβηκαν από το τρένο, όσοι προσδοκούσαν αφορισμούς ή διαγραφή αναμνήσεων.

Παιδιά, εδώ θα διαβάσετε (μόνο) εμπειρίες, σκέψεις, χαμόγελα, γκάφες από την καθημερινότητα ενός ανθρώπου που εργάστηκε σε μια εφημερίδα μαζί με κάποιους άλλους ανθρώπους. 

Είχα σκοπό να βάλω και κανέναν καυγά, έτσι για λίγο αλατοπίπερο, αλλά λέω να μην κάνω τη χάρη σε κείνους που περιμένουν την αποκάλυψη των μυστικών του κράτους.

νερόβραστο ε;

καταλαβαίνω...

υπόθεση μαστροπείας

"Δαλέλου, έφυγες για τα δικαστήρια. Εκδικάζεται μια υπόθεση μαστροπείας κι η Νίκη λείπει σήμερα" . Διαταγή αρχισυντάκτη (τύφλα να 'χει ο στρατηγός δηλαδή) και δεν χωρούν δικαιολογίες του τύπου "μα δεν είναι ο δικός μου τομέας" κι "έχω άλλα θέματα που τρέχουν".

Να πω όμως, πρώτα για τη Νίκη, το βαρύ πυροβολικό του εργατικού - συνδικαλιστικού και δικαστικού ρεπορτάζ. Μικροκαμωμένη, λεπτούλα, όμορφη και εξαιρετικά δυναμική. Δεν υπήρχε περίπτωση να γράψει κάτι λάθος. Άντε τώρα, να μπεις στα χωράφια της και να γράψεις το ίδιο καλά μ' αυτήν.. δύσκολο, αλλά, είπαμε, ανάγκα και θεοί πείθονται...

Μάζεψα τα μπογαλάκια μου κι έφυγα για τα δικαστήρια. Κατηγορούμενοι, ένα μούτρο, που βρήκε τρόπο να τα κονομάει "εισάγοντας" γυναίκες από τις χώρες του πρώην ανατολικού μπλοκ και δυο κυρίες εκ Βουλγαρίας. Φρέσκος και σίγουρος για τον εαυτό του ο έμπορος, ταλαιπωρημένες και κακοπαθημένες οι κυρίες, που τις άρπαξαν οι αρχές πρωί πρωί με την αυγούλα την ώρα που επιβιβάζονταν (τη συνοδεία του εμπόρου) στο φέρυ για να πάνε στο νησί να συνεχίσουν τη δουλειά τους, διότι η... θητεία τους στο ξενυχτάδικο της διπλανής πόλης ("άλλα κόλπα" το έλεγαν) τελείωσε ακριβώς εκείνο το ξημέρωμα. Συνήγορος του μούτρου, ένας ηλικιωμένος και άριστος δικηγόρος, αιωνία του η μνήμη, καθώς αποδήμησε εις κύριον εδώ και πολλά χρόνια. 

Τι έχετε να πείτε για την υπόθεση; ρώτησε ο πρόεδρος τις κυρίες. Τι να καταλάβουν οι έρημες και τι να απαντήσουν. "Εμάς, αγόρασε Γιώργος (και δείχνουν το μούτρο) και μετά νοίκιασε εμάς στον άλλο Γιώργο (τον ιδιοκτήτη του "άλλα κόλπα"), για. δυο μήνες (σ.σ. προφανώς και είναι απαραίτητο να εναλλάσσονται οι κυρίες σε τέτοια καταστήματα).        

Είπε και το μούτρο, που πήρε ύφος αθώου βλακέντιου, τα δικά του "μα κύριε πρόεδρε, εγώ είμαι ένας σοβαρός άνθρωπος, ευυπόληπτος πολίτης, οικογενειάρχης και επιχειρηματίας. Πώς θα μπορούσα να εμπλέκομαι σε μια τέτοια υπόθεση;".

Στο ίδιο μοτίβο και η υπεράσπιση του έμπειρου δικηγόρου.

Ωραία, ολοκληρώθηκαν οι καταθέσεις κι οι δικαστές αποσύρθηκαν για να αποφασίσουν.

Βγήκαν όλοι από την αίθουσα για ένα διάλειμμα, πλην εμού και του δικηγόρου, ο οποίος είχε πλησιάσει το παράθυρο κι αγνάντευε έξω. Είχα νευριάσει πολύ που υπερασπιζόταν αυτόν τον άνθρωπο και προσπαθούσε να διαψεύσει τις μαρτυρίες των δύο γυναικών. 

"Δε ντρέπεστε να υπερασπίζεστε ένα τέτοιο κάθαρμα και μάλιστα ολοφάνερα ένοχο;" τον ρώτησα.

Γύρισε το λευκό πυκνόμαλλο κεφάλι του, με κοίταξε για λίγο έκπληκτος και μετά έσκασε ένα χαμόγελο κάτω από το παχύ άσπρο μουστάκι του.: "Ακου καλή μου κοπέλα. Ως συνήγορος, υποχρεούμαι να δώσω βάρος στα καλά στοιχεία του πελάτη μου και να επιχειρήσω αποδυνάμωση των επιβαρυντικών. Όμως, οι δικαστές δεν είναι χάπατα... Πέντε χρόνια το λιγότερο θα φάει ο μπαγάσας..."

"Αλλά, πες μου βρε κορίτσι μου" και το χαμόγελο κάτω από το μουστάκι έγινε πονηρό "αν ήσουν άντρας θα πήγαινες μ' αυτές τις κοπέλες;"  

(ααχ, ο λύκος κι αν εγέρασε...)

Τι να πω κι εγώ, όντως τα κορίτσια δεν ήταν και τίποτα καλλονές, αλλά για τους χωρικούς που βαρέθηκαν να βλέπουν τις γυναίκες τους, φαίνεται ότι μια χαρά ήταν. 

Η έλευση των δικαστών στην αίθουσα, με γλύτωσε από την όποια απάντηση και με ικανοποίησε η ετυμηγορία τους: Καταδικάζεται (το μούτρο) σε πέντε χρόνια και έξι μήνες...

Μαζεύοντας τα πράγματά μου για να φύγω, έπιασα το (ακόμη πιο πονηρό από πριν) βλέμμα του γηραιού συνήγορου που μου έκανε νεύμα με το δάχτυλο στο κεφάλι του "είδες που στα 'λεγα;".